عشق به معنای واقعی همان است که نهايت، در صورت عدم بروز مشکلات، و ناهمواريها، دو يا سه سال، بسته به شدت آن، ادامه خواهد يافت. عشق هرگز جاودانه نيست، زيرا بدن انسان تحمل آنهمه هيجان را برای مدت طولانی ندارد، و مانند شعله ای که زبانه ميکشد، بلاخره روزی خاکستر ميشود. و هرچه آتش اين عشق تندتر باشد، زودتر فرومينشيند. آن چيزی که تصور می کنيم ادامه عشق است، تنها دوست داشتن عميقی است که مانند آتش زير خاکستر، تا مدتها ادامه می يابد و البته آن نيز حاصل عشق است، و در واقع يکی از فراورده های اصلی عشق می باش