مشکلات مراقبت از مادر 90 ساله

[raha62]

مادر پيري دارم حدود 90 ساله که مدت دو سال است به دليل سکته مغزي به مراقبت نياز دارد. هر چه از دستم برآمده انجام داد‌ه‌ام. دو پسر و يک دختر دارم. با اين شرايط سخت زندگي همه با هم زندگي مي‌کنيم. اگر او را به خانه سالمندان بگذارم، احساس گناه مي‌کنم اما به دليل بيماري و بهانه‌گيري، با بچه‌ها ناسازگار شده و دايم مي‌گويد بايد مرا در اولويت بگذاري. لطفا به من راهي بياموزيد تا خشم و احساساتم را در اختيار بگيرم و مدام نگران نباشم که الان شوهر يا فرزندانم چه خواهند کرد

[دکتر سید حمید سجاد]

شما کار دشوار و مسووليت سنگيني را به عهده گرفته‌ايد ولي مي‌دانم که با وجود احساس خستگي و شايد گاه فرسودگي وقتي به اين مساله فکر مي‌کنيد که وظايف‌تان را به عنوان يک فرزند از دل و جان انجام مي‌دهيد، احساس آرامش و رضايت مي‌کنيد. همان‌طور که خودتان اشاره کرده‌ايد، سپردن مادر به خانه سالمندان براي شما با چنين احساس وظيفه‌شناسي قدرتمندي که داريد، راه‌حل مناسبي نيست. خوب است بدانيد که تقريبا همه افرادي که مراقبت از سالخوردگان فاميل را به عهده مي‌گيرند، به درجاتي از احساس خشم، اضطراب و افسردگي رنج مي‌برند چون فشار ناشي از بار مراقبت از يک سو و استرس مسووليت‌هاي ديگري مانند برآوردن نيازهاي همسر و فرزندان و کارفرما در صورت اشتغال در بيرون از خانه از سوي ديگر، انرژي رواني‌شان را تحليل مي‌برد پس فکر نکنيد فقط شما هستيد که دچار اين مشکل هستيد.
1) يادتان باشد که اگر شما سالم نباشيد، مادر و خانواده‌تان از مراقبت‌هاي شما محروم خواهند شد. پس حفظ سلامت و استراحت خودتان را در انتهاي فهرست کارهايي که بايد انجام شود، قرار ندهيد. حتما در طول روز وقتي را به خودتان اختصاص دهيد.
2) اگر خواهر يا برادر يا خويشاوندي داريد که مي‌تواند بخشي از وظيفه مراقبت از مادر را در طي روز يا هفته به عهده بگيرد، از درخواست کمک ابا نکنيد. گاهي اطرافيان دل‌شان مي‌خواهد کمک کنند ولي نمي‌دانند چگونه. جلسه‌اي تشکيل داده و موضوع را به بحث بگذاريد.
3) مسووليت‌ها را در منزل تقسيم کنيد، به طوري که همه کارها روي دوش شما نباشند.
4) در برخورد با مادرتان آرامش‌تان را حفظ کنيد و اگر بهانه‌جويي کرد، با ملايمت و آرامش و با منطق، آرامش کنيد.
5) گاهي علت تنش در خانواده آن است که ديگران فکر مي‌کنند سالمند انرژي و وقت شما را به خود اختصاص داده و آنها را از سهم‌شان محروم کرده است. در اين موارد برگزاري جلسه‌اي خانوادگي و گفتگو درباره مسايل موجود به روشن شدن موقعيت و يافتن راه حل کمک مي‌کند.
6) در پايان توصيه مي‌کنم اگر فشاري که تحمل مي‌کنيد سبب احساس دايمي اضطراب و افسردگي شما شده و خواب و اشتهايتان را به هم ريخته، براي ارزيابي و کمک‌هاي تخصصي به متخصص اعصاب و روان مراجعه کنيد.